WSPOLUZALEZNIONE

Nigdy bym nie przypuszczała, że moje wyobrażenia o życiu sprzed 10 lat a tym, co jest teraz tak miną się z rzeczywistością. A z drugiej strony patrząc wstecz dociera do mnie, że schemat zachowań współuzależnionej budowałam w sobie już od dawna. Jakiś czas temu wrzuciłam na Facebooka artykuł pt. Bolesne blizny „na życiu”. Niekochane córki żyją inaczej zaczerpnięty z portalu Oh!me (http://ohme.pl/macierzynstwo/bolesne-blizny-na-zyciu-niekochane-corki-zyja-inaczej/). Różnica między mną a „bohaterkami” artykułu polega na tym, że moja mama mnie kochała, ale ja tak naprawdę…

Read More Read More

Nie daję rady. Kolejna noc, podczas której mam ochotę schować się pod połacią „starego życia”. Przewidywalnie beznadziejnego, nieszczęśliwego życia. Dostałam szansę od losu, żeby uciec. Żeby wyrwać się z marazmu życia koło M. Jego choroby, paranoi, kontroli. W ciągu dwóch tygodni zamknęłam wszystkie sprawy, spakowałam się i zaczynam nowe życie wystarczająco daleko od niego. Można nazwać to ucieczką. Myślę, że dla mnie to była ostatnia deska ratunku. Podczas pierwszych dni w nowym miejscu byłam zachłyśnięta wolnością. Po raz pierwszy od dawna…

Read More Read More